آموزش C

مباحث پایه زبان C

قواعد نحوی دستورات در زبان C – آموزش زبان C

  • دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷
  • بازدید ۱۱,۷۲۵ نفر

تصویر c-basic-syntax_2986 قواعد نحوی دستورات در زبان C - آموزش زبان C

قواعد نحوی دستورات در زبان C

در فصل قبل با ساختار یک برنامه C آشنا شدید، بنابراین دیگر می توانید بلوک های اصلی ساختمان زبان برنامه نویسی C را درک کنید.

نشانه ها (Tokens) در C

یک برنامه C شامل نشانه های مختلفی هستند که می تواند یک کلمه کلیدی، یک شناسه، یک ثابت، یک رشته و یا یک نماد باشد. برای درک بهتر، دستور زیر را در نظر بگیرید:

دستور بالا شامل 5 نشانه است که عبارت اند از:

سمی کالن ها (Semicolons)

در یک برنامه C، یک سمی کالن (;) در انتهای همه دستورات قرار می گیرد، که به معنای پایان یک دستور است.

تکه کد زیر شامل دو دستور متفاوت است:

کامنت ها (Comments)

کامنت ها در یک برنامه C مانند متن کمکی هستند و توسط کامپایلر نادیده گرفته می شوند. یک کامنت در زبان C با /* شروع شده و با */ پایان می یابد. به عنوان مثال:

در زبان C شما نمی توانید درون یک کامنت، کامنت دیگری بنویسد. همچنین نمی توانید بین حروف یک رشته یک کامنت درج کنید.

شناسه ها (Identifiers)

شناسه در C نامی است که برای تشخیص متغیر، تابع، کلاس، ماژول و یا هر مورد دیگری تعریف و استفاده می شود. یک شناسه می تواند شامل حروف از A تا Z، a تا z، خط زیر (_) و اعداد 0 تا 9 باشد. نام یک شناسه نمی تواند با عدد آغاز شود.

در زبان C نمی توان از کاراکتر ویژه مانند @، $، % و غیره در نام شناسه ها استفاده کرد. زبان برنامه نویسی C++ به حروف بزرگ و کوچک حساس است. یعنی شناسه Manpower با manpower متفاوت است.

در زیر چند نمونه از شناسه های قابل قبول را مشاهده می کنید:

کلمات کلیدی (Keywords)

لیست زیر کلمات رزرو شده در زبان C را نشان می دهد. از کلمات رزرو شده نمی توان در نام شناسه ها استفاده کرد:

autoelselongswitch
breakenumregistertypedef
caseexternreturnunion
charfloatshortunsigned
constforsignedvoid
continuegotosizeofvolatile
defaultifstaticwhile
dointstruct_Packed
double

فضای خالی در C

کامپایلر زبان C، خطی که فقط شامل فضای خالی و یا کامنت باشد را نادیده می گیرد. در زبان C فضای خالی (Whitespace) واژه ای است که برای توصیف فاصله ها، تب ها، خط جدید و کامنت ها استفاده می شود. فضای خالی بخش های مختلف یک دستور را از هم جدا می کند و باعث می شود تا کامپایلر بتواند بخش های مختلف یک دستور مانند شروع و پایان آن را تشخص دهد.

دستور 1

در دستور فوق کامپایلر با استفاده از فضایی که بین int و age قرار دارد، این دو را از هم تشخیص می دهد.

دستور 2

در دستور فوق فضای خالی که بین fruit و = وجود دارد الزامی نیست و فقط برای خوانایی بیشتر برنامه، اضافه شده است. فضای خالی بین apple و + نیز همین گونه است.

ثبت نظر
ریفریش کنید!
نظرات کاربران (۰ مورد)

هیچ نظری ثبت نشده است