تصمیم گیری در زبان C
ساختار تصمیم گیری به گونه ای است که برنامه نویس برای انجام بخش هایی از کد، شرایطی را تعیین می کند تا در صورت درست بودن شرایط تعیین شده، آن بخش از کدها اجرا شوند. در ادامه یک شکل کلی از ساختار تصمیم گیری در زبان C را که در بیشتر زبان های برنامه نویسی یافت می شوند را مشاهده می کنید.
در زبان برنامه نویسی C، هر مقدار 0 یا null به عنوان false در نظر گرفته می شود و مقادیر غیر 0 و غیر null هم به عنوان true در نظر گرفته می شوند.
در جدول زیر دستورات شرطی در زبان برنامه نویسی C را مشاهده می کنید:
ردیف | توضیحات |
1 | دستور if دستور if یک عبارت بولی را بررسی می کند و در صورت درست بودن، کدهای داخل بلوک if اجرا می شوند. |
2 | دستور if else این دستور مشابه دستور if می باشد با این تفاوت که در صورت درست نبودن شرط بررسی شده در if کدهای موجود در بلوک else اجرا می شوند. |
3 | دستور if تو در تو شما می توانید دستور if و else if را به صورت تو در تو نیز استفاده کنید. مثلا یک if در داخل یک بلوک if یا else دیگر استفاده کنید. |
4 | دستور switch دستور switch تقریبا معادل دستور if تو در تو می باشد با این تفاوت که فقط می توانند مقادیر ثابتی از رشته ها، کاراکترها و اعداد را بررسی کند. |
5 | دستور switch تو در تو شما می توانید در داخل یک دستور switch از یک دستور switch دیگر استفاده کنید که اصطلاحا به آن switch تو در تو گفته می شود. |
عملگر ? : در زبان C
در فصل قبل عملگر ? : را پوشش دادیم که می توان از آن به جای دستور شرطی if else استفاده کرد. فرم کلی استفاده از این عملگر به صورت زیر می باشد:
1 | Condition ? Statement1 : Statement2; |
نحوه عملکرد این دستور به شرح زیر است:
ابتدا کامپایلر شرطی که در قسمت Condition تعیین شده است، ارزیابی می کند. اگر درست باشد، Statement1 را اجرا می کند و اگر نادرست باشد، Statement2 را اجرا می کند.
هیچ نظری ثبت نشده است