مروری بر زبان برنامه نویسی پاسکال
پاسکال یک زبان برنامه نویسی رویه ای سطح بالا می باشد که در سال 1968 طراحی شده و در سال 1970 توسط نیکلاس ویرث منتشر شده است. این زبان برای توسعه برنامه های کارآمد و قابل اعتماد طراحی شده است. زبان پاسکال به عنوان زبانی برای تدریس برنامه نویسی مورد استفاده قرار می گیرد.
پاسکال زبان مبتنی بر الگول است و بسیاری از سازه های الگول را شامل می شود. الگول 60 زیر مجموعه پاسکال است. پاسکال چند نوع داده و ساختار برنامه نویسی ارائه می دهد. درک و یادگیری برنامه های پاسکال آسان است.
به دلایل زیر، پاسکال در عرصه تدریس و دانشگاهی محبوبیت فراوانی دارد:
- برای یادگیری آسان است.
- زبان ساخت یافته است.
- با استفاده از آن می توان برنامه های کارآمد و قابل اعتماد را تولید می کند.
- می توان آن را بر روی انواع سیستم های کامپیوتری کامپایل کرد.
ویژگی های زبان برنامه نویسی پاسکال
- یک زبان وابسته به نوع است.
- امکان بررسی خطاها را به صورت گسترده فراهم می کند.
- انواع داده ها مانند آرایه ها، رکورد ها، فایل ها و مجموعه ها را فراهم می کند.
- ساختارهای برنامه نویسی مختلفی را ارائه می کند.
- به وسیله توابع و روش ها مختلف از برنامه نویسی ساختاری پشتیبانی می کند.
- از برنامه نویسی شیء گرا پشتیبانی می کند.
حقایقی در مورد پاسکال
- پاسکال نامی است که به افتخار ریاضیدان و فیلسوف فرانسوی بلز پاسکال بر روی آن گذاشته شده است.
- نیکلاس ویرث توسعه زبان برنامه نویسی پاسکال را در سال 1970 تکمیل کرد.
- پاسکال به عنوان یک زبان مناسب برای تدریس برنامه نویسی می باشد.
- ISO 7185 پاسکال استاندارد را در سال 1983 منتشر شد.
- پاسکال و در سال های اولیه Mac، برای توسعه Apple Lisa مورد استفاده قرار گرفت.
- در سال 1986، Apple Computer نخستین پیاده سازی Object Pascal را منتشر کرد.
چرا استفاده از پاسکال؟
پاسکال به برنامه نویسان اجازه می دهد تا انواع داده های ساختاری پیچیده را تعریف کنند و ساختارهای اطلاعات پویا و بازگشتی مانند لیست ها، درخت ها و نمودار ها را ایجاد کنند.
نرم افزار های که با زبان پاسکال پیاده سازی شدند:
- Skype
- Total Commander
- TeX
- Macromedia Captivate
- Apple Lisa
- Various PC Games
- Embedded Systems
هیچ نظری ثبت نشده است